วันอังคารที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2557

ที่มาของชื่อประเทศเวียดนาม


        เวียดนามเป็นที่รู้จักกันมายาวนานประมาณ 200 ปี ในภาษาเวียดนามนั้น คำเขียนนั้น คำนี้เขียนแยกเป็น 2 คำ คือ เวียด นาม Viet Nam ชื่อประเทศที่ถูกตั้งขึ้นเป็นชื่อแรกคือ วัน ลาง (Van Lang) โดยชาวทุ่ง(Hung) หรือ หลาก (Lac)ซึ่งเป็นเผ่าที่คิดค้นเทคนิคการทำนาและประดิษฐ์กลองสำริดที่ชาวเมือง ชนกลุ่มน้อยอีกพวกหนึ่งยังใช้กันอยู่ในปัจจุบัน โดยต่อจากชาวหลากคือ ชาวเอา หรือเตย เอา ซึ่งอพยพมาจากจีน คนสองกลุ่มนี้ได้มารวมกันและตั้งอาณาจักรใหม่ขึ้นมามีนามว่า เอา หลาก (Au Lac) ต่อมาชาวเวียต หรือ เหย่อะ ได้อพยพออกจากชายฝั่งทะเลของจีนเมื่อราว 2,500 ปี พวกเขามากับเผ่าอื่นๆของชาวแบ็ก เวียต (Bach Viet-แคว้นเวียต 100 แคว้น ของจีนโบราณ) ด้วยการเดินทางไกลลงมาทางใต้สู่คาบสมุทรอินโดจีน อันนับเป็นการอพยพของผู้คนจากทางเหนือที่จะเกิดต่อเนื่องกันมาอีกกว่า 15 ศตวรรษ ชื่อนามเวียดปรากฏเป็นครั้งแรกในตอนต้นศตวรรษที่19 เมื่อเจ้าพระยา ลอง จะต้องได้รับพระราชทานพรระบรมราชานุญาตจากฮ่องเต้ของจีนเกี่ยวกับชื่อประเทศใหม่ พระองค์จึงทรงส่งทูตไปยังจีน และทรงของพระบรมราชานุญาตรวมชาติระหว่างดินแดนเก่าของ อัน นาม (An Nam) กับดินแดนใหม่ของเวียต เทือง(Viet Thuong) และเปลี่ยนชื่ออัน นาม เก่า เป็น นาม เวียต (Nam viet) หลังจากทรงปรึกษากับบรรดาขุนนางของพระองค์แล้ว ฮ่องเต้จีนทรงตัดสินพระทัยว่า ชื่อ นาม เวียต จะเตือนให้ระลึกถึงอาณาจักรนาม เวียด ดอง เก่า (Nam Viet Dong)เก่า ซึ่งรวมเอาไว้ 2 จังหวัดของจีนเข้าไว้ ชื่อนาม เวียต ที่ถูกเสนอมานั้นจึงอาจนำไปสู่ความเข้าใจผิดหรือแม้แต่ซ่อนเร้นความปรารถนาในดินแดนเหล่านั้นก็เป็นได้ ปัญหานี้ได้รับการแก้ไขโดยวิธีง่ายๆ คือกลับสำดับคำทั้งสองเสียใหม่ เป็นเวียดนาม ซึ่งหมายถึง คน (Veit) ของภาคใต้ (Nam)
          ประวัติศาสตร์อันยาวนานของผู้รุกรานชาวต่างชาติทำให้เวียดนามได้ชื่อต่างๆมากมาย มาร์โค โปโล แล่นเรือชายฝั่งเวียดนามในปีค.ศ.1292 ในข้อเขียนปรากฏ ชื่อ เกากิกู ซึ่งตรงกับชื่อ ยาว จิน กวน อันเป็นชื่อของเวียดนามในสมัยราชวงศ์ฮั้นในช่วง 111 ปี ก่อนคริสตกาล ค.ศ.203 ชื่อนี้ถูกเปลี่ยนเป็น Kutchi โดยชาวมาเลย์ และต่อมาเป็น Kotchi โดยชาวญี่ปุ่น แต่ชาวโปรตุเกสกลับเรียกว่า Cauchi Chine หรืออีกชื่อหนึ่ง Cochin เพื่อให้ต่างจากCauchi หรือ Kutchi ในอินเดีย ชื่อนี้ต่อมาถูกนำมาใช้โดยพวกอาณานิคมชาวฝรั่งเศส ชื่อเรียกในนาม โคชิน-ไชน่า (Cochin china หรือโคชินจีน) ตั่งแต่สมัยโบราณเป็นต้นมา คาบสมุทรอินโดจีนนับว่ามีบทบาทสำคัญในการติดต่อค้าขายระหว่างประเทศและการอพยพย้ายถิ่นฐาน เป็นตัวเชื่อมระหว่างอินเดียกับจีน การติดต่อระหว่างอารยธรรมโบณาณอันยิ่งใหญ่ทั้งสองนี้เป็นที่มาของชื่อ อินโดจีน ที่ถูกคิดค้นขึ้นเป็นครั้งแรกโดยดอนราด มัลเต้-เบิร์น (Konrad Maltle-Burn,1775-1826)นักภูมิศาสตร์ชาวเดนมาร์กในหนังสือยูนิเวอร์แซล จีโอกราฟฟิค (Universal Geographic)ของเขา และหลายๆคนก็ยังคงใช้คำนี้ในปัจจุบันเมื่อต้องการหมายถึงดินแดนแถบอินโดจีน